Pomysł na utworzenie instytucji, która miałaby na celu pomóc ludziom dotkniętym problemami żywieniowymi zrodził się kilka lat temu. Podłożem i bodźcem do tych działań była choroba anoreksji w bliskim otoczeniu jednej z założycielek „Drzewa życia”. Na przestrzeni paru lat nie udało się znaleźć właściwego sposobu, instytucji na zażegnanie problemu, ba nawet na pomoc w jego rozwiązaniu. Choroba rozwijała się i stopniowo przekształcała w bulimię. Pomimo wiedzy, zdobytej w literaturze, pomimo intensywnej pomocy specjalistów – psychologów, psychiatrów – nie udało się zażegnać problemu. W roku 2009, kiedy doszło do przypadkowego – a może nie przypadkowego spotkania obu Pań – założycielek „Drzewa Życia” pomysł zrodzony w głowie jednej z nich zaczął dojrzewać. Konfrontacja uczuć, przeżyć, emocji, bezradności jednej z wiedzą zdobytą oraz poglądem jak wygląda pomoc takim ludziom w innych krajach Europy czy świata zintensyfikowała chęć zrobienia czegoś w tym kraju dla sporej już na dzień dzisiejszy grupy ludzi objętych tym problemem. W ciągu kilku dni powstała koncepcja, zamysł i plan działania dla Fundacji „Drzewo Życia”.
Mamy nadzieję, że dzięki temu rodziny przeżywające ten problem znajdą drogę, znajdą sposób na to, aby dowiedzieć się jak pomóc swoim bliskim, jak pomóc sobie w pokonywaniu tych jakże wielkich cierpień i problemów towarzyszących tym chorobom. Mamy nadzieję, że w ten sposób te choroby przestaną być tematem tabu, tematem wstydliwym, wreszcie tematem do zignorowania. Są to, bowiem choroby bardzo poważne, są to choroby typu alkoholizm czy narkomania, dlaczego zatem traktowane są inaczej? Dlaczego zatem rodziny nie są objęte terapią rodzinną? Dlaczego nie istnieją grupy wsparcia? Dlaczego ludzie wstydzą się o tym mówić? Dlaczego nie ma ośrodków w tym kraju, które pomagałyby tym ludziom? Czy umieszczenie chorego na anoreksję lub bulimie na oddziale psychiatrycznym w szpitalu rozwiązuje problem?
Wiele jest pytań, na które trudno dać odpowiedź. Wiele jest pytań, na które nie ma odpowiedzi. Jedno jest pewne – każdy człowiek ma prawo do równego traktowania. A brak świadomości w społeczeństwie, czym tak naprawdę są choroby żywieniowe, dlaczego tyle osób rodzin przeżywa te problemy prowadzi do tego, że Ci ludzie czują się naznaczeni, dyskryminowani, w konsekwencji budzi wstyd przed ujawnieniem choroby. W ten sposób zamiast pomóc tym ludziom, pomagamy, ale w ich pogrążeniu.
Elżbieta Pięta
Elżbieta Marta Pięta (Sas) – współzałożyciel Fundacji „Drzewo Życia” skończyła ekonomię w WSIiZ w Rzeszowie na wydziale Zarządzania i Marketingu, oraz zarządzanie zasobami ludzkimi na Uniwersytecie Rzeszowskim. Jest osobą doskonale znającą zasady gospodarki rynkowej, marketingu, zarządzania zarówno przedsiębiorstwem jak i ludźmi. Nie tylko z teorii ale również z praktyki. Swoją pracę zawodową rozpoczynała w wieku 19 lat, przechodząc wiele stanowisk od referenta począwszy na kierowniku działu skończywszy w jednej z rzeszowskich firm. W dobie rozwoju gospodarki wolnorynkowej prowadziła przedstawicielstwo prywatnej, dużej korporacji na terenie południowo-wschodniej Polski, aby następnie zostać jej współwłaścicielem i Prezesem. Od kilkunastu lat prowadzi swoją działalność gospodarczą, z licznymi sukcesami, zdobywając nagrody i wyróżnienia. Bardzo dużo pracuje społecznie przede wszystkim z dziećmi i młodzieżą.
Prywatnie osoba pełna energii, nowych pomysłów, zawsze uśmiechnięta, realnie oceniająca szanse i zagrożenia jakie niesie każdy nowy dzień, kochająca dzieci, młodzież, przyrodę i ludzi, oraz sport w każdym wydaniu, taniec i muzykę – w kategorii hobby i sposobu na rozładowanie emocji.
Niezwykła wrażliwość na ludzkie cierpienie, ale też bezradność i ogromna niemoc w znalezieniu pomocy dla osoby bliskiej nie pozwoliła przejść jej obojętnie obok problemu jakim jest anoreksja i bulimia. Poszukuje sposobu pomocy dla ludzi dotkniętych tą przypadłością, edukując się przy tym literaturą zarówno polską jak i zagraniczną niestety ciągle nie znajdując złotego środka.
Stąd zrodził się pomysł utworzenia instytucji, której tak naprawdę poszukiwała od lat. Dopiero kilka lat temu, gdy los postawił na jej drodze Barbarę – współzałożycielkę Fundacji „Drzewo Życia” zaświeciło się światełko w tunelu dla realizacji planów i koncepcji. W konfrontacji przeżyć Elżbiety i realiów istniejących w Polsce, z rzeczywistością jaką znała Barbara ze Stanów Zjednoczonych jedyne co mogło powstać to koncepcja, plan oraz cele działania instytucji pomocowej dla ludzi, którzy tak naprawdę nie wiedzą dokąd zwrócić się ze swoim problemem.
W bardzo krótkim okresie czasu obie Panie doprowadziły do założenia Fundacji „ Drzewo Życia”.
Cele Fundacji
- Edukacja społeczeństwa ukierunkowana na powszechność problemu oraz sposoby pomocy chorym i ich rodzinom
- Profilaktyka, tworzenie ośrodków wsparcia i domów sanatoryjnych dla osób objętych problemem jak również opieka po zakończeniu terapii
- Organizacja grup wsparcia, grup terapeutycznych dla ludzi potrzebujących pomocy z zakresu istniejącego uzależnienia
- Ukierunkowanie ludzi a zwłaszcza dzieci i młodzieży na prowadzenie zdrowego trybu życia poprzez sport, aktywny wypoczynek, kulturę oraz ekologię
- Edukacja młodzieży ich rodziców i nauczycieli na temat chorób żywieniowych, sposobów ich odkrywania, oraz pomocy doraźnej.